Multipleksy kontra kina studyjne

Chętnie bym napisał, że jest to pierwszy tego typu wpis na blogu, lecz to byłoby kłamstwo. Dawno, dawno temu, kiedy należałem do "niedzielnych" blogerów posty tego typu pojawiały się na blogu, aczkolwiek dla własnego bezpieczeństwa nie radzę ich czytać!

W całym tym oscarowym szale, jaki panował przez ostatnie kilka tygodni odwiedzałem kino częściej niż zwykle. Na ogół starałem się nadrobić nominowane filmy, choć pojawiło się również kilka produkcji kompletnie z Oscarami niezwiązanymi. Dzisiejszy temat jednak nie będzie dotyczył samych filmów, a tego gdzie je oglądamy. Nie chodzi mi oczywiście o domowe zacisze i telewizor, czy komputer, a o kina. Te mniejsze kina studyjne i duże komercyjne multipleksy. Zarówno jedne, jak i drugie mają swoich widzów i zwolenników, choć to właśnie na multipleksy, do których zresztą chodzi najwięcej ludzi, spada największa krytyka. 

Mówi się, że multipleksy pokroju Cinema City, czy Multikina to zło wcielone, bo bilety są drogie, w salach często panuje tłok, zewsząd dobiegają zapachy i odgłosy konsumowanych przekąsek droższych niż same bilety, a w nastawionym na zysk repertuarze uświadczymy niewiele ponad kasowe blockbustery. Całkowitym przeciwieństwem tego jest oferta kin studyjnych. Czy aby na pewno? 

Na zdjęciu powyżej: do góry przykładowe sale w kinach studyjnych, na dole przykładowe sale w multipleksach.

Pisząc  ten tekst bazowałem na moich wyprawach do częstochowskich kin, dlatego ta część może być pod pewnymi względami subiektywna. W Częstochowie są trzy kina. Dwa Cinema City i jednosalowe kino studyjne OKF. Patrząc na ceny biletów, to rzeczywiście Cinema w tej kategorii wypada gorzej. W tygodniu bilet ulgowy kosztuje 19 zł. Dla osób, które nie posiadają zniżek to już 24 zł. W weekendy jest niestety drożej i rodzinny wypad na film (dwóch dorosłych + dwójka dzieci) może kosztować prawie sto złotych, nie doliczając do tego kuriozalnie drogiego popcornu i coli, o które dzieci z pewnością poproszą. Czy w tym momencie można mieć do ludzi pretensje, że do kina wybierają się od święta, ewentualnie uskuteczniają oglądanie filmów dostępnych w internecie? O wiele lepiej ma się ta sprawa w kinach studyjnych, gdzie bilety kosztują maksymalnie kilkanaście złotych. Dla przykładu, w częstochowskim OKF'ie bilet ulgowy to 14 zł, normalny kosztuje 16 zł. Cena ta jest niezmienna, niezależnie od tego, czy jest to weekend, czy zwykły dzień roboczy. Po przeliczeniu, czteroosobowa rodzina za ten wypad zapłaci 60 zł, czyli około 40 zł mniej niż za wypad do multipleksu. Jest różnica? Jest.

Ważną kwestią podczas oglądania filmu jest wygoda. Bo w końcu trzeba wysiedzieć w jednym miejscu dwie, a czasami nawet więcej godzin oglądając nie zawsze ciekawy film. Tutaj nie ma co zaprzeczać, że multipleksy do wygodnych należą, zaczynając od siedzeń, a na ogromnym ekranie i świetnej jakości dźwięku kończąc. Z kinami studyjnymi bywa różnie, niektóre z nich mają nawet kilkadziesiąt lat i niewiele remontów za sobą. Niewygodne siedzenia, które skrzypią przy każdym poruszeniu zagłuszając dialogi aktorów, brak jakiejkolwiek klimatyzacji i wszystkie rzędy ustawione na jednym poziomie, przez co osoby siedzące z tyłu męczą się cały seans by zobaczyć co dzieje się na ekranie. Takie sytuacje to jednak coraz większa rzadkość, biorąc pod uwagę to, jak szybko rozwijają się nawet te mniejsze kina. Dla przykłady Częstochowski OKF po remoncie, który zakończony został rok temu w żadnym stopniu nie ustępuje multipleksom, jeżeli mowa o komforcie i jakości wyświetlanego filmu.

Inną sprawą są rzekome tłumy, jakich uświadczymy w multipleksach. To oczywiste, że wybierając się do kina w piątkowy albo sobotni wieczór trzeba liczyć się z tym, że prawdopodobnie pół miasta przypomni sobie o istnieniu tego miejsca i tak jak Wy wyruszy by obejrzeć jakiś film. I wierzcie mi, bądź nie, ale w małych jednosalowych kinach studyjnych w weekendy jest podobnie. Jeżeli więc ktoś potrzebuje ciszy i spokoju podczas seansu, radziłbym wybrać się na poranne albo południowe projekcje, niezależnie od rodzaju kina i szczególnie w tygodniu, kiedy zdecydowana większość społeczeństwa jest zajęta pracą i szkołą. 

Faktem jest, że idąc do multipleksu nastawiam się bardziej w kategoriach rozrywki, kina akcji pełnego pościgów i wysokobudżetowych produkcji, na które koniecznie trzeba wybrać się ze znajomymi. Idąc za to do kina studyjnego mam poczucie większej intymności, większego skupienia widzów, którzy rzadko kiedy między sobą rozmawiają, czy hałasują przekąskami. To pozwala mi na lepszy odbiór filmu i sprawdza się szczególnie w przypadku tych mniej komercyjnych filmów, ewentualnie tych, które mam zamiar w zrecenzować.

Co zaś się tyczy repertuaru, to tutaj wszystko zależy od preferencji. Osoby lubujące się w kinie niekomercyjnym znajdą raj w małych kinach, które często oferują filmy, których w większości multipleksów nie dane będzie nam zobaczyć. W multipleksach za to do liczba i ilość seansów jest o wiele większa, jednakże w większości ustawiona pod produkcje, na których kino zarobi najwięcej.

Jak widać chodzenie do multipleksów też ma swoje plusy, choć ostatnio większą przyjemność stanowią dla mnie wizyty w kinie studyjnym. Pewna jest jedna rzecz, świat bez małych kin, czy też multipleksów nie działałby poprawnie, bo zawsze znalazłaby się grupa osób, która za jednym bądź drugim by zatęskniła.

A Wy, preferujecie kina studyjne czy multipleksy? Gdzie czujecie się bardziej komfortowo podczas seansu?