Filmowa Niedziela #25 Sausage Party

Tytuł: Sausage Party

Reżyseria: Conrad Vernon, Greg Tiernan

Czas trwania: 83 min.

Premiera: 12 sierpnia

Moja przygoda z Sausage Party zaczęła się oczywiście od zwiastuna, który urzekł mnie już od pierwszego obejrzenia. Nie dość, że animacja dla dorosłych to coś, czego raczej nie produkuje się tak często i hurtowo jak animacje dla dzieci, to jeszcze sam pomysł ożywienia produktów spożywczych i ukazania świata z ich perspektywy, wydał mi się ciekawy, a nawet oryginalny. Potem rozpoczęło się czekanie na premierę i nakręcanie się niczym przed jakimś Harrym Potterem. I to wcale nie przesada. 

A kiedy już Sausage Party obejrzałem... no cóż. Co się zobaczyło, to się już nie odzobaczy. 

Sekwencja rozpoczynająca film ukazuje pierwsze minuty otwarcia supermarketu, kiedy to produkty spożywcze jak co dzień wyśpiewują swój (nieco wulgarny, aczkolwiek zabawny) hymn. Zaraz potem poznajemy sympatyczne, jakże napalone parówki, w tym i głównego bohatera- Franka, który tak, jak swoi koledzy, jedyne o czym marzy, to zanurzyć się w sąsiadujące bułki do hot dogów. Brzmi dziwnie? Zabawnie? Z podtekstem? Owszem, ale to dopiero początek. Oczywiście jak łatwo się domyślić, dojdzie do wydarzeń, które zakłócą spokojny byt Franka i jego ukochanej- bułki Brendy. 

Wszystkie produkty zasiedlające sklepowe półki żyją w przekonaniu, że ludzie, to bogowie, którzy kupując, zabierają ich do innego, lepszego świata. Nie są one świadome tego, co naprawdę je czeka. Od razu przywodzi to na myśl obraz Korei Północnej, której mieszkańcy żyją zaślepieni przez nieprawdziwą propagandę. Bo w końcu lepiej żyć w niewiedzy. Takich nawiązań dopatrzeć można się tu naprawdę mnóstwo. Market przedstawiony w animacji jest niczym ogromna metropolia, podzielona na dzielnice, których mieszkańcy reprezentują różne kultury, klasy społeczne i wyznają inne wartości. Co więcej, poszczególne produkty diametralnie różnią się od siebie charakterem przedstawiając różne typy osobowości. Tak więc parówki są niczym faceci, którzy żyją po to by zaliczyć, bułki do hot dogów to natomiast lale, które się zalicza, itd. itd. Tak więc zróżnicowanie postaci jest bardzo szerokie. Do tego jeszcze od czasu do czasu na ekranie pojawiają się produkty wzorowane na osobach takich jak Hitler, czy Stephen Hawking, co jest zabiegiem trafionym w dziesiątkę. Wizualnie, Sausage Party jest na dobrym poziomie, produkty w większości przypadków wiernie oddają swoje realne odpowiedniki, do tego podłożone pod nie głosy są znakomicie dobre i tylko dodają klimatu.

Takich smaczków, nawiązań i inspiracji z prawdziwego życia, jest tutaj jak już wspominałem, o wiele więcej. Czasami nawet trudno je wyłapać bo mimo tego, że fabuła posiada nieliczne momenty przestoju, to szybko mknie do przodu zalewając widza długimi dialogami, tak, że czasami aż ciężko nadążyć za tekstem. Co się zaś tych dialogów tyczy, to są one po brzegi wypełnione wulgaryzmami, erotycznymi podtekstami, rasizmem, czy ksenofobią. O ile wywoływały one u mnie niepohamowany śmiech, o tyle w pewnym momencie było ich po prostu za dużo i stały się trochę nużące, a nawet żenujące, choć śmiech pozostał nadal. Takich momentów, kiedy widz ma prawo poczuć się zażenowany, jest naprawdę sporo, a swoje apogeum osiąga ono pod koniec filmu, co przynajmniej w moim przypadku wpłynęło niekorzystnie na ocenę animacji. Nawet mimo mocnych fundamentów i niezłej estetyki, Sausage Party pozostaje animacją bezwartościową i nic nie wnoszącą, bombardującą odbiorcę kolorami, wulgarnością i coraz to nowszymi zwrotami akcji.  

Na Sausage Party bawiłem się dobrze, czas mi się nie dłużył. Ot, taka niewymagająca rozrywka, skierowana do widza, ze specyficznym poczuciem humoru. Prawdopodobnie nie każdemu przypadnie ona do gustu, co trzeba wyraźnie podkreślić. Wciąż też pozostaje mi w głowie myśl, że gdyby zmienić to i owo, więcej czasu poświęcić na te małe smaczki, które pojawiają się na chwilę i zaraz potem znikają, a nawet ograniczyć nieco humor do tych tekstów, które najbardziej zaskakują i śmieszą, to Sausage Party mógłbym ocenić wyżej. Ale jest jak jest i tego się już nie zmieni.

Jeżeli szukacie zabawnego filmu na weekend ze znajomymi, przy którym nie trzeba myśleć i przy którym browar nie zaszkodzi w odbiorze, a wręcz pozwoli przetrwać makabryczne zakończenie... to "Sausage Party" powinno w tej kategorii dać sobie radę. Ważne tylko, by od tej animacji niczego nie oczekiwać, bo spotkać Was może zawód. Moja ocena może i do najwyższych nie należy, ale ten typ rozrywki nigdy u mnie nie był wybitnie dobrze punktowany.

Ocena filmu

Za tydzień, w ostatnią niedzielę sierpnia czekać na Was będzie recenzja najnowszej komedii Woody'ego Allena o tytule "Śmietanka towarzyska". 

A Wy koniecznie dajcie znać, co o Sausage Party sądzicie.